به نقل از «فرارو»

شناسایی حیات بیگانه توسط دانشمندان ناسا

تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۱۳۶۸۹

طبق یک مطالعه جدید، ممکن است تا سال ۲۰۳۰ حیات فرازمینی را پیدا کنیم.

به گزارش ایسنا، یک آزمایش آزمایشگاهی نشان داده است که ابزار‌های روی یک فضاپیما که به یکی از امیدوارکننده‌ترین جهان‌ها برای یافتن حیات می‌رود، به اندازه کافی حساس هستند تا یک سلول زنده را در یک قطعه یخ شناسایی کنند.

هنگامی که به این فکر می‌کنید که زندگی در ماورای سیاره زمین برای اولین بار ممکن است پیدا شود، ممکن است مریخ یا برخی از سیارات فراخورشیدی دوردست را تصور کنیم، اما به طور شگفت‌انگیزی به نظر می‌رسد امیدوارکننده‌ترین مکان‌ها قمر‌های یخی سیارات غول‌پیکر گازی در منظومه شمسی خودمان باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تصور می‌شود که قمر زحل موسوم به «انسلادوس» و قمر مشتری به نام «اروپا»، هر دو اقیانوس‌های جهانی را در زیر پوسته‌های یخی خود، با شرایط و مولکول‌های کلیدی که می‌توانند از حیات پشتیبانی کنند، دارند.

برای درک بهتر شرایط، ناسا در اواخر سال جاری مأموریتی را به یکی از این قمر‌ها راهی می‌کند. فضاپیمای اروپا کلیپر (Europa Clipper) به دور قمر اروپا می‌چرخد و آن را تجزیه و تحلیل می‌کند و تا ارتفاع ۲۵ کیلومتری به سطح آن نزدیک می‌شود تا ترکیب و سطح آن را ترسیم کند، اندازه‌گیری‌هایی از اقیانوس داخلی آن جمع‌آوری کند و حتی دانه‌های یخ و غبار روی آن را تجزیه و تحلیل کند.

در حالی که این ماموریت برای شکار حیات فرازمینی طراحی نشده بود، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که به هر حال می‌تواند آن را کشف کند.

تیمی به رهبری دانشمندان دانشگاه واشنگتن و دانشگاه فری (Freie) برلین آزمایشی را انجام دادند تا ببینند که آیا ابزار «اروپا کلیپر» می‌تواند میکروب‌های محصور در دانه‌های یخ را تشخیص دهد؟

پژوهشگران برای شبیه‌سازی آنچه فضاپیما هنگام جمع‌آوری داده‌ها از اروپا تجربه می‌کند، یک پرتو نازک از آب مایع را به داخل خلأ شلیک کردند، سپس از لیزر برای تحریک قطرات استفاده کردند و آن‌ها را با طیف‌سنجی جرمی تجزیه و تحلیل کردند تا بفهمند چه چیزی در آن‌ها وجود دارد.

باکتری اسفینجوپیکسیس آلاسکنسیس (Sphingopyxis alaskensis) گونه‌ای رایج از باکتری‌هاست که در محیط‌های سرد و فقیر از مواد مغذی مانند آب‌های آلاسکا رشد می‌کند. میکروب‌هایی مانند این‌ها در یک غشای لیپیدی محصور شده‌اند و می‌توانند لایه‌ای از کف را روی سطح اقیانوس تشکیل دهند که در نهایت به هوا منتقل می‌شوند.

اگر حیات مشابهی در اقیانوس اروپا وجود داشته باشد، به طور بالقوه می‌تواند آن دانه‌های یخ را به فضا ببرد، جایی که طیف‌سنج جرمی کلیپر می‌تواند اسید‌های چرب و لیپید‌های دارای بار منفی آن‌ها را شناسایی کند.

فابیان کلنر، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: ما در اینجا سناریوی قابل قبولی را برای اینکه چگونه سلول‌های باکتریایی می‌توانند در تئوری، در مواد یخی که از آب مایع روی انسلادوس یا اروپا تشکیل شده و سپس به فضا گسیل می‌شوند، ادغام شوند، توصیف می‌کنیم. برای من، جستجو برای لیپید‌ها یا اسید‌های چرب هیجان‌انگیزتر از جست‌وجوی آجر‌های سازنده دی‌ان‌ای است و دلیل آن، این است که اسید‌های چرب پایدارتر به نظر می‌رسند.

این تیم دریافت که این ابزار می‌تواند نمونه‌ای بیولوژیکی به کوچکی یک سلول را در یک دانه یخ شناسایی کند.

کلنر می‌گوید: ما برای اولین بار نشان دادیم که حتی بخش کوچکی از مواد سلولی را می‌توان با طیف‌سنج جرمی روی یک فضاپیما شناسایی کرد. نتایج ما به ما اطمینان بیشتری می‌دهد که با استفاده از ابزار‌های آینده، می‌توانیم شکل‌های حیات شبیه به موجودات روی زمین را که به طور فزاینده‌ای معتقدیم می‌توانند در قمر‌های اقیانوس‌دار وجود داشته باشند، شناسایی کنیم.

در حالی که ما به شدت به دنبال یافتن شواهدی مبنی بر این هستیم که حیات فرازمینی را در سیارات و قمر‌های دیگر شناسایی کنیم، بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود که بالاخره یکی از آن‌ها را بیابیم؛ بنابراین باید منتظر نتایج مشاهدات اروپا کلیپر در حوالی سال ۲۰۳۰ بمانیم.

این پژوهش در مجله Science Advances منتشر شده است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل قمر ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۱۳۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فناوری ناسا برای غبارزدایی از ماه به قمر زمین می‌رود

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا تصمیم دارد ماموریت خصوصی آتی که با عنوان «فایرفلای بلو گوست ۱» (Firefly Blue Ghost ۱) نامگذاری شده را به منظور آزمایش نحوه دفع و حذف گرد و غبار ماه با استفاده از برق به قمر زمین عملیاتی کند.

در این ماموریت نحوه دفع و حذف گرد و غبار با استفاده از الکتریسیه مورد آزمایش قرار می‌گیرد؛ در این راستا ناسا توضیحاتی ارائه کرده و گفته است، گرد و غبار خانه‌ای که حتی مدتی تمیز نشده و جرم آنها ضخیم شده به آسانی و بدون هیچ دردسری پاک می‌شوند و سطح دوباره تمیز می‌شود، اما برای فضانوردان و فضاپیماها، گرد و غبار به دلیل ماهیت خشن و چسبنده غبار روی آنها خطر بسیار بیشتری ایجاد می‌کند. حتی ماه و مریخ هم از این خطر در امان نیستند.

تفاوت بین گرد و غبار روی ماه و زمین این است که گرد و غبار روی ماه و سایر اجرام مانند شیشه ناهموار و تیز هستند

چارلز بولر، پژوهشگر ارشد آزمایشگاه الکترواستاتیک و فیزیک سطحی مرکز فضایی کندی ناسا در این باره چنین توضیح می‌دهد: "تمیز کردن سنگ پوشه (گرد و خاک سطح ماه) از روی سطوح، مشکل را بدتر خواهد کرد؛ چرا که آنها بار الکتریکی بالایی دارند و درعین حال به شدت عایق هستند.

بولر در بیانیه‌ای گفت: قرار گرفتن مأموریت‌های آینده ماه در معرض این گرد و غبار خطر بالقوه و خطرناک هستند و مدیریت کردن شرایطی که گرد و غبار آن بسیار متفاوت‌تر از آن چیزی است که ما در سطح زمین مشاهده کرده‌ایم دشوار است و می‌تواند مشکلات زیادی را برای فضاپیما‌ها و فضانوردان ایجاد کند. 

یکی از راهکار‌های ممکن برای کاهش آسیب‌های ناشی از این گرد و غبار، بهره‌گیری از تکنولوژی جدید ایرودینامیکی ناسا به نام تکنولوژی Dust Shield یا به اختصار (EDS) است.

ناسا از سال ۲۰۰۴ مشغول توسعه و آزمایش این فناودپری در مرکز کندی است؛ این فناوری از ترکیبی از الکترود‌ها و میدان‌های الکتریکی برای برداشتن و حذف گرد و غبار از اجسامی مانند رادیاتور‌های حرارتی و پنل‌های خورشیدی، لنز‌های دوربین و لباس فضانوردان استفاده می‌کند.

یکی از عوامل مهم در توسعه این فناوری ایجاد شرایط حمل و نقل پایدار به سطح ماه است که ناسا طراحی کلیدی آن را برای محافظت از ماه در مقابل گرد و غبار برعهده گرفته و این تلاش نشان می‌دهد، چگونه همکاری بین نهاد‌های خصوصی و دولتی می‌تواند به توسعه فضایی کمک کند و فناوری‌های جدید را در فضای خارج از جو زمین بیازماید.

انتهای پیام/